همه رابطه ها یک بازنده دارند و یک "بازنده تر"...
"بازنده تر" کسی است که حافظه اش قوی است،
"بازنده تر" کسی است که خودش را یادش رفته
ولی هنوز یادش نرفته کسی سمت راست لبش یک خالِ کمرنگ داشت،
"بازنده تر" کسی است که موقع خواب به آرزوهایش که نه
به اینکه کاش میشد به عقب برگشت فکر میکند،
"بازنده تر" کسی است که از آخرین دیدارش با یارش ماه ها و سالها گذشته
ولی هنوز یکجوری زندگی میکند توی همان دقیقه ها و ساعت انگار همین حالا بوده،
"بازنده تر" کسی است که همیشه چشم به راه میماند،همیشه خودش را آماده برگشت نگه داشته و عطرِ
محبوب یار را به تن زده...
"بازنده تر" کسی است که جراتِ رد شدن از یک خیابان هایی و شنیدن یک آهنگ هایی را ندارد...
"بازنده تر" کسی است که یک جوری چشمش خیره به راهی که یار از آن رفته مانده که هیچ از راه
رسیده ای را نمیبیند...
| فاطمه جوادی